در نوشتار پیشین به عرض رساندیم که تعبیر نفثه روح القدس، الهی و دینی نیست، با چشم پوشی از این می گوییم که: البته هستی نیاز به نفثه و نفحه معنوی از جانب خداوند متعال دارد اما به صراحت باید گفت که بهاییت، نفثه شیطان بوده و هست....
در نوشتار پیشین به عرض رساندیم که تعبیر نفثه روح القدس، الهی و دینی نیست، با چشم پوشی از این می گوییم که: البته هستی نیاز به نفثه و نفحه معنوی از جانب خداوند متعال دارد اما به صراحت باید گفت که بهاییت، نفثه شیطان بوده و هست....
توضیح سخن
خالق این جهان اراده[1] کرده که بشر را در مسیر هدایت به سوی بندگی محض و بی چون و چرای خویش قرار دهد و گردنبند عبودیت غیر او را پاره کند و با این رهایی و آزادی در دنیا به شناخت بیشتر و پرستش او بپردازد و روز به روز خضوع و خشوع خود را در پیشگاه خالق حق افزایش دهد و قله های ترقی و کمال را یکی پس از دیگری فتح کند اما بهاییت راهی دیگر در پیش گرفته است و آن چیزی جز انسان پرستی نیست.
شاهد
محمد علی قائنی در کتاب خود می نویسد: قبله ما اهل بها روضه مبارکه در عکا است که در وقت نماز خواندن باید رو به روضه مبارکه بایستیم و قلبا متوجه جمال قدم جل جلاله [ یعنی حسینعلی نوری!!!] و ملکوت الهی باشیم... چنانچه ذکر شد در قلب باید متوجه جمال قدم و اسم اعظم باشد زیرا مناجات و راز و نیاز ما با اوست و شنونده ای جز او نیست و اجابت کننده ای نه[2]!!!!!
همانطور که روشن شد این نفثه شیطانی است، خداوند در قرآن می فرماید: ( إنَّ الشَّیاطینَ لَیُوحُونَ إِلى أَوْلِیائِهِمْ ): شیاطین به دوستان خود مطالبى مخفیانه القا مىکنند[3]؛ و در سوره مبارکه آل عمران انسان پرستی را با نهایت عتاب نکوهش می کند، می فرماید:( ما کانَ لِبَشَرٍ أَنْ یُؤْتِیَهُ اللَّهُ الْکِتابَ وَ الْحُکْمَ وَ النُّبُوَّةَ ثُمَّ یَقُولَ لِلنَّاسِ کُونُوا عِباداً لی مِنْ دُونِ اللَّه )[4]:براى هیچ بشرى سزاوار نیست که خداوند، کتاب آسمانى و حکم و نبوّت به او دهد سپس او به مردم بگوید: غیر از خدا، مرا پرستش کنید!
آن خدای مهربان در سوره مائده چنان حضرت عیسی علی نبینا و آله و علیه السلام را مورد خطاب قرار می دهد که لرزه بر اندام انسان می نشیند،( وَ إِذْ قالَ اللَّهُ یا عیسَى ابْنَ مَرْیَمَ أَ أَنْتَ قُلْتَ لِلنَّاسِ اتَّخِذُونی وَ أُمِّیَ إِلهَیْنِ مِنْ دُونِ اللَّهِ قالَ سُبْحانَکَ ما یَکُونُ لی أَنْ أَقُولَ ما لَیْسَ لی بِحَقٍّ إِنْ کُنْتُ قُلْتُهُ فَقَدْ عَلِمْتَه..)[5]: و آن گاه که خداوند به عیسى بن مریم مىگوید: آیا تو به مردم گفتى که من و مادرم را بعنوان دو معبود غیر از خدا انتخاب کنید؟!، او مىگوید: «منزهى تو! من حق ندارم آنچه را که شایسته من نیست، بگویم! اگر چنین سخنى را گفته باشم، تو مىدانى. در آیه بعد آمده است که:( ما قُلْتُ لَهُمْ إِلاَّ ما أَمَرْتَنی بِهِ أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ رَبِّی وَ رَبَّکُمْ..)[6]: من، جز آنچه مرا به آن فرمان دادى، چیزى به آنها نگفتم [به آنها گفتم:] خداوندى را بپرستید که پروردگار من و پروردگار شماست!
حضرت مسیح این تهمت را از خویشتن پاک ساخت بنابراین آنجایی که مردم را به پرستش خود دعوت کنند نفثه الهی نیست بلکه شیطانی است.
[1] - البته اراده تشریعی یعنی با ارسال پیام آوران، انسان را به سوی عبودیت خویش فراخوانده است
[2] - دروس الدیانه، درس 19
[3] - انعام، آیه 121
[4] -آل عمران، آیه 79
[5] - مائده، آیه 116
[6] - همان، آیه 117
