عدالت از نوع بهائی در پرداخت مهریه
یکی از احکام بهائیان ازدواج است و در این ازدواج مهریه یکی از اصلی ترین احکام به شمار می اید اما طبق آنچه از آثار رهبران بهائی برداشت می شود مهریه دختر روستائی با دختر شهری متفاوت است و این مخالف عدالت در مرام بشریت است اما بهائیان می‌گویند بر طبق تعالیم بهاءالله، اصلا روستائی و شهری بودن زن تعیین کننده مهریه نیست و این ایراد از پایه اشتباه است. زیرا پرداخت مهریه در بهائیت بر اساس شرح زیر است:
پرداخت مبلغی به عنوان مهر از طرف مرد به زن در ازدواج بهائی لازم است ولی این مبلغ بسیار ناچیز تعیین شده و فقط جنبه تشریفات دارد. میزان مهر در دین بهائی به شرح زیر است:
- اگر مرد اهل شهر باشد از یک واحد تا پنج واحد طلا باید بپردازد.
- اگر مرد اهل ده باشد از یک واحد تا پنج واحد نقره باید بپردازد.
محلی که مرد ساکن است میزان پرداخت مهر است.
حال سوال اینجاست که اگر اینگونه هم باشد این چگونه عدالتی است که در بهائیت وجود دارد ؟ آیا مرد شهری اگر فقیر و ندار باشد باید طلا بپردازد و مرد روستائی در عین ثروتمندی نقره پرداخت نماید ؟ آیا این که گفته شود مهریه یک امر تشریفاتی است صحیح است ؟ آیا این ارزش زن را زیر سوال نمی برد که بخواهیم با یک امر تشریفاتی زن را فریب داده به خانه شوهر بفرستیم ؟ آیا ارزش زن روستائی که همسر یک مرد روستائی می شود اینقدر نسبت یه زن شهری پائین تر است ؟ این عدالت بهائیت است ؟
اعلی