بازگشت از ادعا با چند کتک

یکی از جریانات بسیار عجیب و در ضمن خنده آور در زندگی علی محمد شیرازی جریان مناظره او در حضور علما و مطرح نمودن ادعاهایش برای علما و بزرگان و شخص ناصرالدین شاه قاجار ( به هنگام ولیعهدی او ) می باشد . در این ماجرا پس از رد و بدل شدن سخنان و واماندن علی محمد شیرازی از پاسخ به سوالات ساده علما وی مورد عتاب جدی ناصر الدین میرزا قرار گرفت و خود میرزا در نمامه ای به محمد شاه قاجار پس از شرح ماجرا می نویسد : " پس از جلسه شیخ الاسلام را احضار کرده باب را چوب مضبوط زده .........

توبه و انابه اظهار نمود " و در کتاب الکواکب الدریه و تاریخ نبیل زرندی با اشاره به این جریان می نویسد که ۱۱ چوب به او زده شده است .

اما سوال اینجاست که چگونه امام زمان پس از یک هفته از ادعای قائمیت و مهدویت از ادعای خود برمی گردد ؟ یعنی امام زمانی که بناست دنیا را از عدل پر کند و تمام دشمنان خدا را نابود کند با خوردن تنها ۱۱ چوب توبه می کند ؟ آیا پیامبران الهی برای دعوت مردم صدمه نخوردند و زخم زبانها نشنیدند ؟ آیا آنها به همین راحتی دست از ادعای خود کشیدند و توبه نمودند ؟ آیا امام حسین علیه السلام با دیدن صحنه کربلا و شهادت یاران و فرزندانش توبه نمود و از ادعای امامت خود برگشت ؟ آیا ما باید به چنین امام زمانی دل خوش کنیم ؟