کتـاب آیین بـاب
این کتاب در (98) صفحه و هر صفحه در (25) سطر است، و به طوری که در آخر مقدمه می نویسد: در فرودین سال (1323) شمسی در شهر اصفهان تألیف شده است.
و مؤلف در پشت کتاب اسم خود را به رمز (ع - ف) تعیین کرده است. مؤلف کتاب خود را بی طرف قلمداد می کند، ولی به طوری که از مطالب و نوشته های او معلوم می شود: از متعصبین بابیه می باشد. این کتاب محتوی یک مقدمه و پانزده فصل است، و به طور کلی: راجع به تاریخ و زندگانی سید باب و صورت نوشته ها و تألیفات او و تعالیم و سخنان و احکام او می باشد.
امّی که به مکتب رفت 2!!!!!( سوالات بی پاسخ 47)
در این بخش پیرامون امی بودن حسینعلی نوری مطالبی را دکر می کنم جناب بهاء می نویسد:
"دوست ندارم که اذکار قبل بسیار اظهار شود زیرا که اقوال غیر را ذکر نمودن دلیل بر علوم کسبی است نه بر موهبت الهی"
در
جایی دیگر می
گوید: "هر آینه ما کتاب های مردمان را نخواندیم و از علومشان آگاه
نیستیم. هر آن گاه که خواستیم بیانات عالمان و حکیمان را یاد آور شویم در
پیش روی پروردگارت آنچه در کتب و صحف عالم بود آشکار می گشت ما هم می دیدیم
و می نوشتیم."
اما مثل همیشه باعث بسی تعجب است که در کتابهای بهاء مطالب متناقضی می
بینیم و ظاهرا ایشان فراموشکار هم بوده اند که در هر مقامی صحبتهای متناقضی
مطرح می کنند .....
پیامبر عالمیان
4-آیه چهارم از آیات خاتمیت آیه اول سوره مبارکه فرقان است(تَبارَکَ الَّذی نَزَّلَ الْفُرْقانَ عَلى عَبْدِهِ لِیَکُونَ لِلْعالَمینَ نَذیراً ): بزرگ [و خجسته] است کسى که بر بنده خود، فرقان [کتاب جداسازنده حق از باطل] را نازل فرمود تا براى جهانیان هشداردهندهاى باشد.
سخن آیه
برای آنکه از این آیه شریفه بهره مند شویم باید منظور از واژه "عالمین" را دریابیم....
امّی که به مکتب رفت 1 !!!!!(سوالات بی پاسخ 46)
یکی از اموری که بهائیان خیلی روی آن اصرار دارند بحث امی بودن علی محمد و حسینعلی نوری است که این مطلب را به عنوان معجزه ای از این دو نفر بیان می کنند که در این بخش در مورد باب و در بخش بعدی در مورد بهاء مطالبی را ذکر می کنیم .
در باب امی بودن باب و بهاء الله به چند مدرک و سند وجود دارد : عبد البها می گوید :
"
نورانیت مظاهر مقدسه بذاتهم است . نمی شود از دیگری اقتباس نمایند. دیگران
باید از آنها اکتساب علوم و اقتباس انوار نمایند نه انها از دیگران. جمیع
مظاهر الهیه چنین بوده اند؛ حضرت ابراهیم و حضرت موسی و حضرت مسیح و حضرت
محمد و حضرت باب و حضر بهاء الله در هیچ مدرسه ای داخل نشدند......"
بهایی بیدار شو
خوب است از تعلیمات و دعوت سران بهائیت و بابیه آگاه و مطلع شویم و بدانیم که تعلیمات پیغمبران قرن نوزدهم تا چه اندازه روی خرافات و بت پرستی استوار شده است!!
سید باب به مقام رکن رابع و ذکریت و سپس به مقام بابیت و سپس به مقام قائمیت و سپس به مقام رسالت و نبوت قانع و راضی نشده، و پا را فراتر گذاشته ادعای معبودیت و الوهیت نموده، و پیروان ساده لوح خود را برای پرستش خود دعوت می نماید.
در باب اول از واحد رابع کتاب بیان می گوید:...
معنای حقیقی علم و جهل !!!!(سوالات بی پاسخ 44)
یکی از دغدغه های بهائیان و فریادهایی که در همه جهان آن ار سرداده و به نام بهائیت ثبت کرده اند دفاع از علم و نشر علم و علوم مختلف در دنیاست و تعلیم و تربیت را واجب دانسته اند اما جناب بها برخلاف همه این تصورات در اقتدارات ص 111 می فرماید:" اگر مرد دانشمندی در تصدیق امر توقف کند جاهل محسوب می شود. ".....
دخالت در سیاست ممنوع !!!!! (سوالات بی پاسخ 43 )
از مطالب جالبی که شاید کمتر به آن اشاره شده ارتباط تنگاتنگ دربار پهلوی با بهائیان و بالعکس بود به طوری که بسیاری از مناصب سیاسی مملکت را خصوصا بعد از کودتای 28 مرداد و در زمان محمدرضا پهلوی به عهده گرفتند . در اینجا فقط به ذکر نام برخی از این بهائیان که در دربار پهلوی نقش مهمی را ایفا می کردند اشاره می کنم : سپهبد عبدالکریم ایادی، عنصر مشهور بهائی، در مقام پزشک مخصوص شاه و رئیس بهداری ارتش نفوذی تام در دربار پهلوی یافت و پست مهم نخست‌وزیری نیز........
امام زمان اجباری !!!!! ( سوالات بی پاسخ 42 )
یکی از امور بحث برانگیز در بهائیت که تمام حیثیت و وجود بابیان و بهائیان به آن بستگی دارد بابیت یا قائمیت علی محمد شیرازی است که رهبران بهائی به خیال اینکه مردم عقلی در سر نداشته و فقط مطالب آنها را می خوانند اینگونه به مردم القاء کرده اند که علی محمد شیرازی همان امام زمان شیعیان است و ظهور کرده و دین جدید با خود آورده اما در کتب خود این حضرات امر را به گونه ای دیگر می یابیم و دقیقا ادعای بابیت او را متوجه می شویم . در این جا شاهدی بر این مدعا نقل می نمایم : در جنگ قلعه طبرسی افراد مبارز و عاشقان درگاه بابیت باب به بابیّت علی محمد باب معتقد بودند نه به قائمیّت وی، شوقی افندی در کتاب «قرن بدیع» می گوید.............
برگشت از ادعا
بعد اینکه علی محمد شیرازی مدعی بابیت می شود و به موذن مسجد وکیل شیراز می گوید که اسمش را در اذان اضافه کند به دستور حاکم شیراز دستگیر می شود و در جمع، کسانی را که به این مقام ساختگی او معتقدند را لعنت می کند.
در کتاب مطالع الأنوار تلخیص تاریخ نبیل زرندی صفحه 131 می نویسد: امام جمعه از حضرت باب درخواست کرد که برای تسکین هیجان عمومی مردم بیان خود را مختصر بفرمایند حضرت باب روی به جمعیت کرده فرمودند لعنت خدا بر کسی که مرا وکیل امام غایب بداند. لعنت خدا بر کسی که مرا باب امام بداند. لعنت خدا بر کسی که مرا منکر نبوت حضرت رسول بداند....
