واکاوی تطبیق دین با علم

ادامه بررسی اول

آقای عبدالبها منظورت از علم چیست ؟ اگر منظورت سنتهای الهی در عالم طبیعت می باشد ، همان قوانینی که خداوند عالم را بر طبق آنها چینش کرده ، خب در این صورت حرفت درست و تطبیق دین با همچون علمی صحیح است اما اگر مقصودت تحقیقات تجربی بشر در کشف روابط جهان طبیعت – همان آزمایشهای شبانه روزی دانشمندان - است سخنی بس خطاست چرا که کشفیات بشر ابطال پذیر و در معرض تجربیات جدیدتر می باشد .

نمونه ای از دانش بشری

از قرن دوم تا شانزدهم میلادی نجوم در گرو هیأت بطلمیوس – اختر شناس اسکندرانی - بود . بر اساس نظریه او زمین مرکز آسمانها است و به دور آن هشت کره آسمانی - که به آنها فلک گفته می شود -  همانند پوسته پیاز ، زمین را در بر گرفته اند و به دور آن در حال گردش هستند . این هشت کره آسمانی جسم هستند و عبور از آنها مستلزم  پاره کردن آنها می باشد و طبق این نظریه رفتن به آسمانهای بالاتر  محال است.

حال طبق سخن شما ادیانی که با این دیدگاه مخالفت کردند مخالف علم و عقل هستند و ممکن نیست که سبب اطمینان قلب شوند و چون سبب اطمینان نیستند اوهامند !! آیا هیچ خردمندی این نگرش را می پذیرد ؟